دریاچه ی نمک ناترون در شمال تانزانیا مکانی مرموز است که شاید به راحتی بتوان به آن لقب گورستان پرندگان را داد. در سفر به این دریاچه پرنده‌هایی را می‌بینید که بر اثر مواد مذاب درون آب دریاچه به مومیایی‌های شبیه سنگ تبدیل شده‌اند. مواد درون این دریاچه در واقع خاکستر آتش‌فشان است. سدیم کربنات موجود در آب ناترون از تپه‌های مجاورش وارد آب آن شده و رنگ قرمزی به آب دریاچه می‌بخشد. می‌توان گفت مواد موجود در آب دریاچه همان موادی است که مصریان باستان برای ساخت مومیایی‌ها از آن بهره می‌گرفتند. به گفته‌ی اغلب کارشناسان آب ناترون بسیار قلیایی ( PHبین ۹ تا ۱۰/۵ ) است. مسلما زندگی در این محیط قلیایی با دمای ۶۰ درجه سانتی‌گراد و وجود مقدار قابل‌توجهی آمونیاک برای هر موجودی طاقت‌فرسا، سخت و حتی کشنده است.
تنها فلامینگو‌ها، ماهی‌های قلیایی و باکتری‌های نمک دوست می‌توانند
ناترون را زیستگاه امنی برای خود بدانند. طبق گفته‌ی نیک برندت عکاسی که سوژه‌هایش
را از پرندگان مومیای شده این دریاچه گرفته است، آب ناترون به قدر وحشتناک است که
می‌تواند فیلم دوربین را در عرض چند ثانیه نابود کند. او به‌گونه‌ای خاص تعدادی از
پرندگان را دوباره به آب بازگردانند که انگار دوباره به زندگی برگشته‌اند. تصور
اغلب مردم از عکس‌های تیک برندت این است که این پرندگان بلافاصله بعد از ورود به
آب تبدیل به سنگ شده‌اند.
جاده سلام همراه همیشگی شما در سفرهایتان...